Yakıtın yanmasıyla oluşan kızgın gazlar, borular içinden geçer ve buharlaştırılacak su borularının dışında bulunursa böyle kazanlara ALEV BORULU KAZANLAR denir.
Kazanın 2/3 ü su, 1/3 ü ise buhar hacmi olarak düzenlenmiştir.
Su hacminin büyük oluşu nedeniyle önemli miktarda suyu depo ederler.
Su seviyesindeki değişim, su kapasitesinin büyük oluşu nedeniyle çok dikkatli bir denetim gerektirmez.
Yakıtların yakıldığı külhan veya ocağın bir tarafı dışında tümü suyla çevrili olması nedeniyle ısı kayıpları az ve kazan verimi yüksek olur.
Damıtık yada saf suya gereksinim göstermezler ve içilebilen her türlü suyla çalıştırılabilirler.
Isıtma yüzeyleri küçük en fazla 250 m2 dolaylarında ve saatte ürettikleri buhar miktarı 7,5 ton civarındadır. Isıtma yüzeyi ocakla baca arasında akan gazların içinde temas ettiği yüzeylerdir.
Buhar tutma süreleri çok uzundur. (10 ila 20 saat) Buhar tutma süresi : kazana su alınıp fayrap edildikten sonra, işletme basıncında buhar elde edilinceye kadar geçen süre.
Ürettikleri buharın basınç ve sıcaklığı düşüktür. Bu basınç maksimum 20 bardır.
Aşağıdaki şekilde alev borulu kazan ve kısımları gösterilmiştir:
Çalışma prensibi :
Katı veya sıvı yakıtlar külhan yada ocak adı verilen bölümde yakılır. Oluşan kızgın gazlar yanmamış karbon partikülleri ile beraber cehennemlik veya yanma odasına gelirler. Burada karbon parçacıkları da yanar.
Bu bakımdan cehennemlik külhandan sonra kazanın en sıcak yeridir.
Külhan ve cehennemlik etrafı tamamen suyla çevrilidir.
Isısını suya veren gazlar alev ve payanda borularından geçerek duman sandığına gelirler.
Daha sonra baca yoluyla atmosfere atılırlar.